Kleine wereld

Nieuwe voorstelling Fabian Franciscus

Vroeger zat ik daar dan, lekker in mijn eigen kleine autistische wereldje bang te zijn. Met fobieën enzo. Fijn was dat wel, dat eigen kleine wereldje; ik kende iedereen en was het vooral vaak met mezelf eens. Dat zei ik dan ook hardop tegen mezelf. Vooral op straat of als ik in mijn eentje aan het fietsen was.
Maar ook best wel benauwd, angstig en restrictief, zo’n kleine wereld.

Daarom ging ik toch maar eens op zoek naar een lekker nuchtere vorm van no-nonsense (geestelijke) zelfacceptatie. Om zo, na veel ‘coaching’ en therapieën steeds meer mijn eigen krachten in plaats van belemmeringen te zien. Hieruit ontstond uiteindelijk een soort eigen filosofie.

In dat licht is het programma steeds meer een pleidooi aan het worden voor openheid en no-nonsense zelfacceptatie waarin ik mijn eigen filosofie op het publiek probeer over te brengen. Mensen met ‘psychische aandoeningen’ worden in het nieuws nog altijd weggezet in het meest donkere hoekje van de samenleving. Ik ga in ieder geval proberen dat beeld heel erg van een andere kant te belichten. En het zou toch mooi zijn als de bezoekers na de show zichzelf ook een beetje van een andere kant kunnen belichten?


“Zijn voorstelling is een aantrekkelijk voorbeeld van de emanciperende kracht van comedy”

“Naast dat zijn kijk op het leven behoorlijk uniek is, is zijn oprechte nieuwsgierigheid naar de zaal even verfrissend.” – Theaterkrant.

linkedin facebook pinterest youtube rss twitter instagram facebook-blank rss-blank linkedin-blank pinterest youtube twitter instagram