“Hoi Mirjam, ik heb gisteren genoten van je voorstelling. Het is echt iets wat helemaal bij je past en vooral de manier waarop je het publiek erbij betrekt is uniek. Wat ik heel mooi vond was de manier waarop je de steeds wisselende emoties en stemmingen wist weer te geven. Dat herkende ik zo goed uit mijn eigen leven. Ik wens je heel veel succes en vooral plezier toe bij je voorstellingen en hoop hem zeker nog eens te mogen zien. Groetjes van een groot bewonderaar. “
“Mirjam vertelt in deze voorstelling wat ik zelf niet kan zeggen. Ze beeldde het zo goed uit en nam me mee!”
“Ha lieve Mirjam, dank voor je intieme kwetsbare krachtige expressieve voorstelling. Wat mij ’t meest trof in de voorstelling is dat ik moest kiezen tussen naar jou kijken terwijl je danst of naar de dia’s. Ik schaamde me steeds dat de dia’s m’n aandacht trokken terwijl jij met hart en ziel daar danste. Ging ik voor comfort? Of was het de interesse voor jouw verhaal?”
“Ik herkende mijzelf in de stemming, de worsteling, het herstellen en toch weer “uitglijden”. In heel veel eigenlijk. Het kwetsbaar zijn, het mens zijn.”
“Ik vind het een voorstelling die heel, veel hoop geeft: Hoe diep je ook zinkt, hoe ver je ook zit, er is hoop als er naar je geluisterd wordt en je geeft het een plek, als je gaat verwerken.”
“Jouw Onewomanshow zegt mij dat iedereen erbij hoort, of je nu een psychische aandoening hebt of niet. Het vertelt dat je zelfstigma kunt overwinnen, dat je een brug kunt slaan tussen jezelf en de ander.”
“Wat deze voorstelling mij vertelt over stigma’s op psychische aandoeningen is dat we zo makkelijk in zelf stigma glijden en heel snel zijn in het zoeken en bevestigen daarvan zoals zie je wel,ze vinden mij gek,nou dan ben ik dat ook,terwijl het niet uitmaakt hoe je bent. elke kleur is welkom,hoe gek,raar,maf het/zijn.hem/haar en dan ook uit mag zien.”
“Ik voelde in het begin ongemak (je staat daar kwetsbaar te zijn) maar dat verdween snel en voelde ik vooral bewondering voor jouw moed en lef. Ik voelde ontroering door je kwetsbaarheid en openheid. Ik voelde verbinding door de manier waarop je met het publiek contact maakte en door herkenning van een aantal zaken. Zorg voor jou voelde ik niet; je verhaal is kwetsbaar, maar jij staat daar zo krachtig dat ik niet voelde dat je mijn zorg nodig had.”