Jolanda Seinen is de drijvende kracht achter Kracht van Beleving, een theaterburo en platform voor podiumkunsten over maatschappelijke thema’s. Wat drijft Jolanda om te doen wat ze doet? Lees het hier.
‘Wat mij drijft is de verbinding en inspiratie die ik zie ontstaan door theater. De voorstellingen die bij Kracht van Beleving zijn aangesloten, gaan allemaal over de kwetsbaarheden van de mens. En iedereen heeft kwetsbaarheden.’
Volgens Jolanda wordt kwetsbaarheid vaak met zwakte geassocieerd. ‘Dat is onterecht, want een mens is per definitie kwetsbaar en in periodes van kwetsbaarheid laten mensen juist vaak een enorme kracht zien. Ik vind het mooi wat Dirk de Wachter daarover zegt: dat kwetsbaarheden betekenis hebben. En dat praten over de minder goede kanten van het leven zorgt voor opluchting en verbinding.’
Zo werkt het ook bij de voorstellingen van Kracht van Beleving. Jolanda: ‘Mensen die iets soortgelijks hebben meegemaakt, spreken over (h)erkenning. Dit helpt tegen de eenzaamheid die je kunt ervaren als je je onbegrepen voelt. Andere toeschouwers krijgen meer begrip en empathie door de voorstelling’.
Bij de voorstellingen die door Kracht van Beleving worden aangeboden is er vrijwel altijd een nagesprek of iets soortgelijks. Daarin krijgt het publiek de kans om ervaringen uit te wisselen.‘Vaak gieren de emoties door de zaal: lachen, opluchting en ontlading maar ook pijn en gemis. Het praten over deze gevoelens kan louterend en inspirerend werken voor mensen.’
Zo volgt er na Lastige Ouders vaak een gesprek tussen familieleden, zorgmedewerkers en beleidsmakers. Hierin wordt bijvoorbeeld besproken hoe de zorg voor een gehandicapt kind beter kan. Prof. Dr. Petri Embregts schreef hierover: ‘Deze voorstelling helpt ieder van ons bewust te worden van de wereld van ouders met een kind met een verstandelijke beperking. Een wereld die niet altijd zichtbaar is. Lastige Ouders geeft woorden aan deze wereld en laat het ons voelen. Dit vormt het startpunt voor begrip en onderlinge verbinding.’
Resultaat
In 2015 werd er door een student van de Hogeschool Rotterdam kwalitatief onderzoek gedaan naar het effect van de voorstelling Stillen, die gaat over het worstelen met een eetstoornis. Jolanda: ’Hier kwam uit naar voren dat de voorstelling zorgde voor meer empathie, begrip en herkenning, eigenlijk precies wat ik had verwacht. Daarnaast was er ook een positief effect op het gevoel van toekomstperspectief bij mensen die kampen met een eetstoornis.’
De deelnemers werden na verloop van tijd nogmaals bevraagd. ‘Bij de uitkomsten bleken er geen significante verschillen te zijn tussen de korte en de lange termijn. Blijkbaar beklijven de effecten van de voorstelling. Dat is toch geweldig!'
'Een voorstelling die me momenteel erg bezig houdt is WAT DE F*CK IS GELUK , over sombere gevoelens bij jongeren. Een heel actueel thema, dat zie ik helaas ook in mijn eigen omgeving.
WAT DE F*CK IS GELUK is een totaalervaring van tekst, muziek en emotie. Ik vind het heel belangrijk om deze voorstelling aan zoveel mogelijk mensen te laten zien, omdat het echt iets teweeg brengt. Hiermee hopen we ons steentje bij te dragen aan de oproep van Koningin Máxima:
“Tegen de jongeren blijf ik zeggen: praten, praten, praten. Dat helpt écht. Deel je gevoelens met vrienden, je ouders of andere vertrouwde mensen die dicht bij je staan. Laat het weten als het goed met je gaat en vertel het hun vooral ook als het even iets minder goed gaat. Want je bent niet alleen. Niet elke dag hoeft een tien te zijn. Niet alles wat je doet hoeft te lukken. Je hoeft niet altijd vrolijk te zijn. Soms is een dag gewoon minder leuk. Soms komt je verwachting niet uit. En dat is niet erg. Dat hebben we allemaal. Het leven gaat immers nooit in een rechte lijn.
Tegen alle ouders, leraren, trainers, coaches en rolmodellen zeg ik: u kunt een goed voorbeeld zijn door eerlijk te praten over uw eigen gevoelens. Help onze jongeren goed op weg. Vorm samen een steunnetwerk en help jongeren te leren omgaan met tegenslag, verdriet en stress. Ongetwijfeld kunt u zelf ook weer leren van hen. We moeten eerlijk naar onszelf durven kijken en elkaar helpen de balans in het leven te vinden.”
