Friesch Dagblad, 27 november
Na afloop van een repetitie kwamen een zus en een moeder van een jongen die een einde aan zijn leven had gemaakt op Zen Roorda af. Ze waren ontroerd. In de aanloop van deze voorstelling hadden we met hen een gesprek gehad. Ze waren met lood in de schoenen gekomen. Maar ze waren zichtbaar aangedaan. Ze hadden gevoeld dat we integer ons werk hadden gedaan. Ze hadden hun zoon en broer herkend in de hoofdpersoon wiens leven ondanks alles maar niet kleuriger wilde worden. In die man die maar op de hoofdpersoon inpraatte, hadden ze zichzelf herkend. En ook al die anderen die hem uiteindelijk niet hadden kunnen helpen.”
verder lezen:
FD-Artikel-NS-Zet-Bussen-In.pdf
Onder drie verschillende petten, die van nabestaande, in een andere situatie als naastbetrokkene, en beroepsmatig, heb ik de voorstelling De NS zet bussen in bekeken.
Vanuit al deze invalshoeken ben ik enorm onder de indruk over de kwaliteit van deze voorstelling. In het 50 minuten durende stuk word je direct meegenomen in de gedachtewereld van de suïcidale persoon die nabij de spoorweg overgang staat. Een voorbijganger die zelf nabestaande is probeert op deze man in te praten. Het wordt op dusdanige manier gespeeld die niet direct inspeelt op je emoties, maar je juist aan het denken zet. De insteek is ook om tot een dialoog te komen en een andere zienswijze te tonen. Er zit geen oordeel in, en er wordt geen personage neergezet van “de suïcidale persoon” Juist niet! Je wordt aan het denken gezet wat deze man suïcidaal maakt. Het laat heel duidelijk de ambivalentie zien van de suïcidale man, en ook de wisselwerking met de voorbijganger die op hem in praat.
Ik heb ontzettend veel respect voor dit jonge theatercollectief. Dit (helaas nog steeds) beladen onderwerp, en dat op deze manier neerzetten geeft de kwaliteit van “de Illustere figuren”weer. De zorgvuldige research die ze gedaan hebben blijkt uit de kwaliteit van de voorstelling, naast het talent om zo beeldend de personages te kunnen spelen. Het stuk vind ik geschikt voor iedereen die maar iets wil weten over dit onderwerp of er mee te maken heeft of heeft gehad. Naast de nabestaanden en naastbetrokkenen worden steeds meer mensen geconfronteerd met deze problematiek. Denk aan bewindvoerders, deurwaarders, schuldhulpverleners,wijkbeheerders, Sociale Dienst en UWV personeel, leerkrachten, naast de al bekende hulpverlening instanties zoals GGZ.Ook vind ik het een voorstelling die geschikt is voor beroepsopleidingen die ook met deze problematiek te maken hebben of kunnen krijgen.
Jeannette Pullen www.brainandsoulcare.nl
Bij het naderen van de spoorovergang zien we een man staan in het rode waarschuwingslicht. We horen de trein, het geluid zwelt aan, het geklingel van de overgang. Het sneeuwt.
Illustere figuren maakt geëngageerd theater. Over suïcide dit keer. Geen onderwerp voor een avondje uit zou je denken. Het tegendeel is waar. Het 50 minuten durende stuk geeft de toeschouwer met de nodige luchtigheid, stof tot nadenken over de verschillende perspectieven die bij deze heftige thematiek een rol spelen. We worden meegenomen in de gedachtewereld van de suïcidale persoon, en hoe herkenbaar dichtbij komt zijn verhaal. De toevallige voorbijganger bij de spoorwegovergang (was dat echt toevallig?) doet verwoede pogingen om de ander weer een toekomst te laten zien. Hij blijkt zelf nabestaande. Een prachtige dialoog ontspint zich die de toeschouwer dan weer meeneemt naar het perspectief van de nabestaande, dan weer naar de suïcidale persoon.Het is deze jonge makers gelukt om beide perspectieven geloofwaardig en met humor neer te zetten en nergens belerend, moraliserend of te zwaar geworden. Het decor, een houten schutting, met een verrassend gebruik aan het eind, is doeltreffend voor de sfeer verhogende videoprojecties. Hun research is grondig geweest door gesprekken met machinisten, nabestaanden,psychologen en vele anderen. Het heeft geresulteerd in een prachtig stuk geëngageerd theater, uitermate geschikt als uitgangspunt om het thema suïcide bespreekbaar te maken, bijvoorbeeld bij betrokken hulpverleners en hun beroepsopleidingen. Omdat het laat zien wat het is, niet wat het moet zijn, dat is aan de toeschouwer om over na te denken.
Jos de Keijser - Klinisch psycholoog GGZ Friesland en bijzonder hoogleraar psychologie RUG
Henk Hiemstra - SPV/POH GGZ en trainer suïcidepreventie, begeleider nabestaanden na suïcide.